Na een kleine portie duw- en trekwerk ga ik op een strootje kauwen aan de zijlijn. Ik voel me gevleid bij zoveel terughoudendheid maar voel niet de behoefte de digitale stiltes op te vullen.
Het schrijven is niet het probleem, dat doe ik vrijwel dagelijks, maar waar ik o.a. op mijn andere Blogs put uit mijn persoonlijke verleden, de dagelijkse actualiteit of mijn bodemloze fantasie schort het hier toch een beetje aan herinneringen. Wil dat werken zal het balletje heen en weer in de rondte gespeeld moeten worden.
De leeftijd voor opdrachten hebben we volgens mij gehad of moeten we opstellen gaan schrijven over vooraf bepaalde onderwerpen. Zoals bijv. De verrassingen van het speerwerpen, De Duitse naamvallen op z'n Fries of Sinusslingeringen in een Kever?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten