Blond maar met opleiding? Foei, Kaspar, wat een vreemde vooroordelen voor iemand met opleiding -- het zou me er haast toe brengen níet te reageren, maar vanwege jouw twee beelden bij Nederlands, kan ik het niet laten.
De blonde snor met dito haren hebben ook op mij een onuitwisbare indruk gemaakt, al was het maar omdat de heer Tromp zo origineel was om mij een door ziekte verzuimd proefwerk over stromingen in kunst en literatuur mondeling te laten inhalen door hoogstpersoonlijk BIJ MIJ THUIS te komen. Spannend -- en wat een eer! Het enige wat ik me ervan herinner is dat ik me enigszins schaamde voor het Nederlands van mijn moeder (waar ik me vervolgens nú weer voor schaam, maar ja, dat heb je als puber) en dat hij een landschapsschilderijtje bij ons aan de muur koos waar ik mijn 'stromingenkennis'op los mocht laten. Het leek me, ook voor hem, een zo niet-alledaags voorval dat hij het vast niet zou zijn vergeten, maar helaas. Bij de vorige reünie bleek die onuitwisbare indruk slechts bij mij te zijn achtergebleven -- hij had geen idee wie ik was en veronderstelde dat ik dan vast een 'stil, rustig type' was geweest. Tja...
En die 'T' was goed, Kaspar. Ik bedenk nu opeens dat het zelfs 'ET' is -- Els Tander, die volgens mij ook haar vuurdoop bij ons heeft gehad en die we het leven weliswaar bepaald niet gemakkelijk hebben gemaakt, maar die voor mij toch altijd de eerste en belangrijkste reden is gebleven om NIET voor de klas te gaan staan, hoe leuk me een school als werkomgeving ook leek en hoezeer het toentertijd ook voor de hand lag dat je dat wél deed met een talenstudie -- ik zou vast zo'n juf worden als mevrouw Tander en huilend de klas uitvluchten voor dat akelige zooitje ongeregeld, om in blinde paniek in de jongens-w.c te verdwijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten