The End

Oké

 Genoeg redelijkheid getoond.
 Genoeg gepest, gepushed en gepleit.

 Ik heb het balletje opgeworpen, om te voorkomen, dat ik me in mei een tenenkrommende middag en avond zou aandoen. 'Niet doen' had ik, 'Doen' kon ik krijgen.

 Mezelf niet meegerekend waren daar sinds 10-01-2011:
 Uitnodigingen: 72, nieuwsgierigen: 12, na herhaalde oproep waarvan een leraar, reacties: 8, waarvan 4 van oud-leerlingen en daar 2 bij van dezelfde persoon. Nu zeg zelf.... zou je daar warm voor lopen?

 Van de hele eindexamenclub'74 zijn er best een paar mensen, die ik nog eens zou willen zien. Wie? Waarom? Hoe? Daar zal ik me eens in alle rust over buigen.

 Ik dank Dhr. Tromp, Nan(ny), Karel en Leo voor hun bijdragen.

Dat was de derde ...

 ... ronde wel te verstaan. De enkels van de ronde-vamp beginnen het balanceren op de onmogelijk hoge hakken te voelen. De scheidsrechter vertoont de eerste verschijnselen van een gebrek aan concentratie en het publiek is een discussie begonnen over de aard van de wedstrijd. Dansen? Boksen? Of was het hardlopen? Op de een of andere wijze is het plaatje niet van de soort die klopt.

 Iedereen wacht gespannen op de gongslag voor het einde van deze ronde. De worsten, borsten, popcorn, frites, burgers en shakes hebben de aandacht al een tijd geleden overgenomen. Hop, benen strekken, blaas legen, de verbazing over wat gebeurt de vrije loop laten en strak weer snel terug. De laatste ronde. Iets moet, zal er toch gebeuren. Niet dan?

... ...

Brains

 Eerst twijfelde ik een beetje aan mezelf. Ik geef toe, dat gebeurt niet vaak maar ook ik ken mijn zwakke momenten. Nu, enige weken later ben ik ruimschoots over die twijfel heen en begrijp dat dit niet anders dan een grap kan zijn. Niet zo'n goeie naar mijn idee meer iets voor 1 april, maar daar zal het slachtoffer-zijn wel een dikke vinger in de pap hebben. Ik mag hopen dat de rest ietsje slimmer is dan ik en er niet instinkt. Alle tekenen wijzen gelukkig in die richting. De buitensporig lage opkomst op het blog en een dito (of is het 'ditto') bijdragefrequentie geven de burger moed.

 Ik weet niet wat voor activiteiten ze in mei op het Landgoed Overste Hof in Landgraaf onder hun dak zullen hebben maar een reünie zal het niet wezen of mag het niet heten.

 Een paar verdwaalde zielen uit een ver vervlogen tijd die enige nietszeggende uren elkaars aanwezigheid ontlopen ....

.... en dat alles op een bedje van verse voorjaarssla, geroosterde pijnboompitten en zonnige reepjes geconfijte tomaat. Smakelijk!

Laache Wôa

Paarden

Dode paarden, kun je die ook achter de kar spannen??